Η κατάκτηση του αέρα, η ανθρώπινη πτήση δηλαδή, αν και βρίσκει τις ρίζες της στους μυθικούς ακόμη χρόνους, έγινε πραγματικότητα μόλις στο λυκόφως του 19ου αιώνα, για να αναπτυχθεί αλματωδώς τον επόμενο αιώνα. Οι επιτυχίες και οι πρόοδοι της αεροναυπηγικής, που δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει, πολύ δε περισσότερο να αμφισβητήσει, ήταν ταυτόχρονα διανθισμένες με σωρεία ανέκδοτων περιστατικών. Περιστατικών, τα οποία άλλοτε μπορούσαν να είχαν το χαρακτήρα του ευτράπελου, μιας σοβαρής και παράλληλα φαιδρής γκάφας, άλλοτε να είχαν οδηγήσει σε εσφαλμένες εκτιμήσεις και αποφάσεις, και άλλοτε να είχαν, όχι και σε τόσο σπάνιες περιπτώσεις, τραγικές συνέπειες και αποτελέσματα. Οι αεροπορικές γκάφες του βιβλίου κατανέμονται σε τέσσερις περιόδους και συγκεκριμένα: Την περίοδο της ανάπτυξης της αεροπλοΐας, με τους νεαρούς Γάλλους αεροπλόους να επιδίδονται σε ιπτάμενες με τα αερόστατά τους, διασκεδάσεις με νεαρές Γαλλίδες, αλλά και τη χρησιμοποίηση του αερόστατου στις πολεμικές επιχειρήσεις. Την περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και του Μεσοπολέμου (1919 – 1939), κατά την οποία το αεροπλάνο αρχίζει να εμφανίζει τις επιχειρησιακές του δυνατότητες, παρά τις κατά καιρούς αντιδράσεις, όπως αυτές των Άγγλων, που θεωρούσαν το αεροπλάνο προέκταση του αλόγου, του ιππικού. Την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στην οποία δεσπόζουσα θέση κατέχει η Μάχη της Αγγλίας με τα σφάλματα και τις γκάφες στις οποίες υπέπεσαν τόσο οι Γερμανοί, όσο και οι Άγγλοι. Την περίοδο των πολέμων στο Βιετνάμ και τον Κόλπο, με την πληθώρα «φιλίων πυρών» να πραγματοποιούνται και να χάνονται αδικαιολόγητα ικανές μάχιμες Μονάδες.