ΕΠΙΘΥΜΙΑ:
«Τι είδους όνειρα θα κυνηγήσεις;» «Τα κοινά όνειρα της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα περνάει τα κοινά της όνειρα από γενιά σε γενιά μέσα από μύθους. Αρκεί να ακολουθήσεις τα ίχνη: Τιμπουκτού, λήθη. Μανταλέι, ελευθερία. Βαβυλώνα, αθανασία. Σάνγκρι-Λα, ειρήνη.» «Υπάρχει ένα όνειρο που δεν ανέφερες.» «Το όνειρο του να γίνεσαι ορατός;» «Και τότε τι ονειρευόμαστε;» «Το σώμα. Τη Βαγδάτη. Τις χίλιες και μία νύχτες». Εκείνος είναι Ευρωπαίος, πολεμικός ανταποκριτής, εκείνη είναι Βορειοαφρικανή που αγωνίζεται για την ελευθερία. Εκείνη έχει σκοτώσει κι εκείνος έχει δει σκοτωμούς. Αυτό είναι που τους χωρίζει και, ταυτόχρονα, τους ενώνει. Βαθιά ριζωμένοι στον πραγματικό κόσμο της αγάπης και της σύγκρουσης, ο άντρας και η γυναίκα γυρίζουν ολόκληρο τον κόσμο, αναζητώντας την απροσδιόριστη πνευματική ειρήνη, φοβούμενοι, ωστόσο, την απώλεια της ανθρώπινης επαφής που αυτή μπορεί να επιφέρει.