Όλα αυτά τα φαντάστηκα πριν από δεκαπέντε χρόνια. Τότε η Ουτοπία φαινόταν να βρίσκεται μακριά. Την είχα τοποθετήσει 600 χρόνια από τώρα στο μέλλον. Σήμερα όμως δεν φαίνεται τόσο μακρινή. Ο τρόμος μπορεί να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας μέσα σ’ έναν αιώνα. Κι αυτό, αν γλιτώσουμε από το κομμάτιασμα μιας τεράστιας έκρηξης στο μεταξύ. Αν δεν συγκεντρωθούμε και δεν χρησιμοποιήσουμε την επιστήμη σαν βοήθημα για τη δημιουργία μιας νέας, αυτόνομης ράτσας, θα ‘χουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε πολλές δικτατορίες, ολοκληρωτισμούς, που θα στηρίζονται στον τρόμο και τον φόβο της ατομικής βόμβας και των συνεπειών της, ή σ’ έναν υπερολοκληρωτισμό, που γεννιέται από το κοινωνικό χάος, την τεχνολογία γενικά και την ατομική επανάσταση ειδικά, και εξελίσσεται σε μια κοινωνικής πρόνοιας τυραννία. Στην τυραννία της Ουτοπίας. “Όπως στρώσεις έτσι θα κοιμηθείς”. Άλντους Χάξλεϋ, 1946