ΟΣΤΙΝΑΤΟ:
Με τον όρο ostinato (από το λατινικό obstinatus = έμμονον) στη μουσική περιγράφεται η συνεχής επάνοδος ενός μοτίβου μέσα στη σύνθεση.
Η επιστροφή της Άνας στο σπίτι της γιαγιάς της στην Ξάνθη ζωντανεύει την ανάμνηση του Μάριου, συνταξιούχου δασκάλου της μουσικής. Μ’ ένα άλμα στην επικράτεια της μνήμης, αλλά και του ονείρου, η Άνα παρακολουθεί τον Μάριο να γράφει την παρτιτούρα την οποία της χάρισε τριάντα χρόνια πριν. Οι νότες του τάνγκο αφυπνίζουν τις αναμνήσεις του Μάριου κι αυτές με τη σειρά τους της Άνας, φέρνοντας σε αντιπαράθεση την προπολεμική ιστορία του τόπου με τη μεταδικτατορική. Μπορούν η μνήμη και η λήθη της γενέθλιας γης να συνθέσουν το οστινάτο της κοινής τους ιστορίας; Μπορεί εντέλει ένα μάθημα μουσικής να παγιδευτεί στον βρόχο του χρόνου και να επαναλαμβάνεται εσαεί;