“Τερατάκι” φωνάζω καθημερινά τον συμμαθητή μου τον Τάκη στο σχολείο. Δημήτρη τον λένε κανονικά αλλά τα περισσότερα παιδιά τον φωνάζουμε Τάκη. Εγώ δηλαδή το ξεκίνησα. Μετά έβαλα και κάτι μπροστά και το ‘κανα “Τερα-τάκι”. Για πλάκα, βέβαια, το λέω! Για να γελάσουμε.
Μια μέρα που λείπει αποφασίζω να κρύψω το αγαπημένο του μπλοκ. Πριν το βάλω όμως στην τσάντα μου, του ρίχνω μια ματιά. Στις περισσότερες σελίδες έχει ζωγραφίσει ένα παιδί και ένα “τέρας”.
Μόνο που το τέρας δε μοιάζει καθόλου με κείνον…